Een reekalfje gevonden, wat nu?

Ieder jaar overlijden veel reekalveren door roofdieren, maar ook loslopende honden en katten kunnen een gevaar vormen voor een reekalf. Ook komen er helaas nog steeds kalfjes in de grasmaaiers terecht.

De melkveehouders proberen zo veel mogelijk voorzorgsmaatregelen te nemen om ongelukken met maaiers en natuurdieren te voorkomen, maar dat lukt niet altijd.

Wildkidnapping

Naast deze ongelukken komen veel gezonde reekalfjes onterecht bij opvangcentra terecht. Dit noem je wildkidnapping.

Vaak worden reekalfjes gevonden door wandelaars. Pak een reekalfje niet op, raak ze niet aan en neem ze niet mee. Het beste wat je kunt doen, is even doorlopen en op een afstand van minimaal 200 meter even schuilen en observeren of de moeder terugkomt om het kalfje te halen. Dit kan zelfs twee uur duren!

Waarom ligt een reekalfje daar zomaar?

De moeder voedt het kalf iedere twee uur en zoekt het kalfje op en roept met een piepje het kalfje. Als er tijdens het voeren een dreigende situatie is zoals bijvoorbeeld wandelaars, dan laat ze een ander geluid horen. Het kalf laat zichzelf vallen en verroert zich niet tot het gevaar voorbij is of wanneer de moeder terugkomt om het kalfje te halen, het kalf vertrouwt hierbij op zijn schutkleur.

Geurvrij

Pas geboren reekalfjes maar ook jonge haasjes zijn geurvrij: honden, katten, vossen en marters kunnen er op enkele centimeters langs lopen en ruiken het diertje niet en zolang het kalf niet beweegt, is het veilig.

Met het aanraken van het diertje breng je een geur aan, zo kan het kalfje door roofdieren worden opgemerkt, de moeder zal wel proberen om deze 'stank' weg te likken, maar zal het dier niet verstoten. Een kalfje met een geur is ten dode opgeschreven en een prooi voor allerlei roofdieren.

Schakel professionele hulp in

Helaas raken er in het wild ook kalfjes verweesd. Omdat hun moeder bijvoorbeeld wordt doodgereden of ze vallen ten prooi aan een roofdier. Dan moet een reekalfje natuurlijk wel geholpen worden, want het wordt niet meer gevoed en zal na een halve dag z’n moeder gaan zoeken en roepen met een doorlopend gepiep, soms loopt het naar mensen toe. Zo’n kalf moet zo snel mogelijk naar een wildopvang.

Ga nooit zelf proberen het dier groot te brengen, het wordt voor mens en dier een enorme teleurstelling. Het groot brengen van reeën is kostbaar en specialistisch, in een opvang worden reekalfjes na enkele weken bij wilde reeën in de wei gebracht om als ree op te groeien en worden samen met een pleegmoeder vrij gelaten.

Een door mensen grootgebracht ree kan niet meer worden vrijgelaten! Ze kennen geen gevaar van wegen, verkeer, kanalen, honden en zullen vaak binnen enkele dagen sterven. Probeer de neiging te onderdrukken om zo’n kalfje te voeden, alles wat je het diertje geeft, verkleint juist zijn overlevingskans. De eerste week krijgt een reekalfje biest van de reegeit (eerste melk), daarna vette melk van 40% vet. Krijgt het kalf tussentijds iets anders te eten, dan volgt onherroepelijk diaree en zal het diertje sterven aan uitdroging.

Twijfel je wat je moet doen? Raadpleeg dan een gespecialiseerde reeënopvang of een opvang voor natuurdieren. Zij kunnen je verder helpen.

Ook andere jonge dieren kun je niet zo maar meenemen. Zoals een haasje. Lees hier wat je kunt doen als je een jong haasje gevonden hebt. 

Bron: Faunavisie