7 weetjes over de rode eekhoorn

7 weetjes over de rode eekhoorn

De gewone of rode eekhoorn (Sciurus vulgaris) is in Europa de meest voorkomende eekhoornsoort. In vrijwel heel Nederland is deze lenige en aandoenlijke knager te vinden in naald- en gemengde bossen, maar we zien hem ook in tuinen en parken. Leer meer over de eekhoorn met deze 7 weetjes!

1. Winterrust

De eekhoorn is een dagdier en hij is vooral actief vlak na zonsopgang en vlak voor zonsondergang. Eekhoorns houden geen winterslaap, maar wel winterrust. Dat betekent dat ze op erg koude en gure dagen in hun nest blijven. Op de betere dagen gaan ze 's ochtends naar hun wintervoorraden om eten te halen, de rest van de dag laten ze zich dan meestal niet meer zien. 

2. Uiterlijk

De rode eekhoorn is 20 tot 28 centimeter lang en weegt 250-350 gram. Hij is een omnivoor en valt onder de knaagdieren. Anders dan zijn naam doet vermoeden, kan z'n kleur variëren van zwart tot gelig, met allerlei tinten rood en bruin daartussenin. Meestal zijn eekhoorns in de zomer roodbruin (met een wit buikje), en 's winters meer grijzig donkerbruin. 

3. Voedsel 

Eekhoorns eten vooral plantaardig materiaal zoals noten, kegels en zaden van sparren en pijnbomen. Maar ook knoppen, paddenstoelen, boomschors en dierlijk materiaal als insecten en eieren staan op hun menu. Verder eten eekhoorns aarde om voldoende mineralen binnen te krijgen. Een eekhoorn eet dagelijks vijf procent van zijn lichaamsgewicht aan voedsel. Net als veel andere knaagdieren legt hij wintervoorraden aan. 

4. Nest

Eekhoorns gebruiken als onderkomen graag de oude nesten van soortgenootjes. Een eekhoornnest is rond met een diameter van ongeveer dertig centimeter en is in bomen te vinden op minstens zes meter hoogte, vlakbij de boomstam. Af en toe zie je ook nesten in een holle boom. Een nestje wordt gebouwd van twijgen en bekleed met mos en gras.

5. Bosbouwer

Rode eekhoorns zijn vooral actief in de zomer en herfst, wanneer ze voedselvoorraden voor de winter aanleggen. Erg dol op de zon zijn de diertjes echter niet; als ze in de zon moeten zitten, gebruiken ze hun staart als parasol. Omdat eekhoorns vaak plekken vergeten waar ze hun voorraden hebben verstopt, dragen ze bij aan de verspreiding van boomzaden in het bos. 

6. Aaibaarheidsfactor

De eekhoorn dankt zijn hoge aaibaarheidsfactor aan zijn mooie, wollige staart en de leuke pluimpjes op zijn oren, die vooral in de winter opvallen. Maar we waarderen hem ook omdat hij zo elegant kan rennen en springen. Daarvoor gebruikt hij zijn lange en scherpe nagels. Met de losse huid op zijn flanken kan hij langer in de lucht blijven als hij zijn ledematen spreidt. Zijn staart gebruikt hij als roer om een sprong te sturen. 

7. Vijanden

Helaas sterven veel eekhoorns in hun eerste levensjaar, waarbij ziektes en parasieten zoals vlooien, teken en luizen een rol spelen. Verder heeft de eekhoorn volop natuurlijke vijanden, zoals roofvogels en marters. Helaas worden eekhoorns vaak verkeersslachtoffer. Hoewel ze snel kunnen rennen, hebben ze de neiging bij gevaar bij het oversteken stil te zitten als een bolletje. De meest voorkomende doodsoorzaken van dit prachtige dier is echter verhongering. Mede door andere uitheemse eekhoornsoorten krijgen rode eekhoorns vaak weinig voedsel binnen.

 

Bron: #samenvoordieren jaargang 3, uitgave 3. 

-
JA, ik help dieren in nood!Doneer nu