DierenLot stapt uit overleg zeehonden
15 november 2018
Overleg Zeehondenakkoord verloopt stroef – uitkomst ligt vooraf vast
Stichting DierenLot heeft besloten niet langer deel te nemen aan het zeehondenoverleg wat door minister Schouten in het leven is geroepen na het advies van een Wetenschappelijke Adviescommissie Zeehondenopvang. Stichting DierenLot heeft zich vanaf het verschijnen van het advies actief ingezet om tot een goed gezamenlijk zeehondenakkoord te komen, maar wordt gedegradeerd tot partij die alleen mag meedenken over de communicatie van een akkoord wat zonder inbreng van DierenLot tot stand komt. Van inhoudelijke gesprekken wordt Dierenlot ondanks herhaalde verzoeken uitgesloten. Voor deze figurantenrol heeft Stichting DierenLot bedankt en zich terug getrokken uit het zeehonden overleg. DierenLot waarschuwt: de uitkomst van de gesprekken lijkt al in beton gegoten voordat het daadwerkelijke akkoord er is en economische en politieke belangen nemen de overhand boven de belangen van de zeehonden (als dier en als populatie.)
DierenLot betreurt de gang van zaken omdat zij van mening is dat zij misschien wel de enige partij is die ook echt uitgaat van uitsluitend het belang van de zeehond (als dier of soort) en geen achterliggend economisch of politiek belang heeft. Daniella van Gennep, manager Public Affairs en Dierenwelzijn: “DierenLot ondersteunt een behoorlijk aantal zeehondenredders en zeehondenopvangcentra en wij houden nu al een groot stuk van de logistieke kant in de lucht. Wij hebben ook een centrum voor kennisdeling en opleiding en kunnen goed een neutrale rol spelen in het opleiden van zeehondenwachters volgens de afspraken die gemaakt gaan worden. Dit hebben wij de deelnemende partijen ook aangeboden “
Na het advies van de Wetenschappelijke Adviescommissie Zeehondenopvang heeft de Minister de totstandkoming van een Zeehondenakkoord overgedragen aan mevrouw Schokker, burgemeester van Vlieland, om in overleg met alle relevante partijen tot overeenstemming te komen. Voor DierenLot is het belangrijkste punt dat de onafhankelijkheid gegarandeerd wordt van de waarnemers c.q. zeehondenwachters ten opzichte van de opvangcentra. Dit om te voorkomen dat commerciële of politieke belangen de hoofdrol gaan spelen bij het wel of niet redden van zeehonden.
Ter voorbereiding op het zeehondenakkoord heeft DierenLot dan ook ‘Handvatten voor een Blauwdruk voor het redden en opvangen van zeehonden’ ontwikkeld en aangedragen. Belangrijk is het immers om geen onherstelbare stappen te nemen zolang de ontwikkeling van de zeehondenpopulatie niet duurzaam is gegarandeerd (of aangetoond). Zelfs het advies van de wetenschappelijke commissie vraagt om gedegen vervolgonderzoek en dat kost tijd. Als blijkt dat de zeehondenpopulatie inderdaad doorgroeit zal er statistisch gezien meer werk voor de zeehondenredders komen (al is het maar het ophalen van de kadavers) en als de zeehondenpopulatie toch weer daalt is het werk van de zeehondenredders om medische redenen meer nodig. Het is daarom van belang de huidige opvang- en reddingsfaciliteiten voor langere tijd in de lucht te houden.
